meus

   meus pron possess.    [me], of me, my, mine, belonging to me, my own : carnufex, T.: discriptio, made by me : iniuria, done to me , S.: non mea est simulatio, not my way , T.: Tempestate meā, in my day , Iu.: (me) vixque meum firmat deus, hardly myself , O.: facerem, nisi plane esse vellem meus, quite independent : Vicimus, et meus est, O.: Nero meus, dear : homo meus, i. e. the fellow I speak of , Ph.: mea tu, my darling , T.: o mi Aeschine, o mi germane! my dear! my beloved! T.—Plur m . as subst, my friends, my relatives, my adherents, my followers : ego meorum solus sum meus, T.— With gen. in apposition: nomen meum absentis: cum mea nemo Scripta legat timentis, etc., H.— As subst n., mine : quid vobis istic negoti in meo est? on my land : non est mentiri meum, my custom , T.: puto esse meum, quid sentiam, exponere, my duty : Non est meum Decurrere, etc., my way , H.: aut quicquam mihi dulce meorum Te sine erit? V.—For meā with interest, refert, see intersum, refert.

* * *

mea, meum ADJ

my (personal possession); mine, of me, belonging to me; my own; to me